توضیحات

در جلسه نوزدهم مدار منطقی دکتر حقیقت، با عنوان «دیکودر (رمزگشا)»، فصل پنجم درس مدارهای منطقی، یعنی فصل «مؤلفه‌های ترکیبی»، آغاز می‌شود. در درس مدار منطقی سعی می‌کنیم که یک طراحی بهینه در سطح گیت (Gate level) ارائه دهیم. در مقابل، در درس معماری کامپیوتر در سطح مؤلفه (Component level) با کنار هم چیدن مؤلفه‌هایی که در این درس ساختیم، یک مدار بزرگ طراحی می‌کنیم که البته این مدار می‌تواند یک پردازنده (CPU) باشد که قابلیت اجرای نرم‌افزار را نیز دارد. مدارهای منطقی دو نوع اند: 1) مدارهای ترکیبی (combinational) که بدون حافظه اند 2) مدارهای ترتیبی (sequential) که حافظه دار هستند. در این فصل با چند قطعه ترکیبی (بدون حافظه) مهم از جمله دیکودر یا رمزگشا (Decoder) و تسهیم‌کننده یا مالتی‌پلکسر (Multiplexer) و رمزکننده (Encoder) و دی‌مالتی‌پلکسر (Demultiplexer) آشنا میشویم و تلاش می‌کنیم تا آنها را به صورت بهینه طراحی کنیم. در این جلسه دیکودر و دو نوع آن را شرح می‌دهیم. دو نوع دیکودر داریم: Active high و Active low. در دیکودر نوع active high، خروجی فعال شده 1 می‌شود و بقیه 0 می‌شوند، اما در نوع active low خروجی فعال شده 0 می‌شود و بقیه 1 می‌شوند. سپس راجع به تولید مین‌ترم ها و ماکس‌ترم ها با دیکودرها صحبت می‌کنیم. آنگاه ساختار داخلی دیکودرها را شرح می‌دهیم. در انتها پیچیدگی سخت‌افزاری دیکودر را مورد بررسی قرار می‌دهیم.