توضیحات

در جلسه بیست و دوم شبکه‌های کامپیوتری و شبکه پیشرفته دکتر حقیقت، ویژه کنکور کامپیوتر و کنکور آی تی (کنکور ارشد و کنکور دکترا) با عنوان «انتقال بدون اتصال در UDP»، ادامه فصل سوم شبکه (لایه انتقال) تدریس می‌شود. ابتدا سرويس‌دهنده‌های وب و TCP و تفاوت آن با UDP مورد مطالعه قرار می‌گیرد. سپس انتقال بدون اتصال UDP معرفی می‌شود. در UDP هيچ‌گونه دست‌تکانی (Hand shaking) اوليه ميان موجوديت‌های فرستنده و گيرنده لايه انتقال، قبل از فرستادن يک قطعه وجود ندارد. به همين دليل به UDP پروتکل «بدون اتصال» (Connectionless) گفته می‌شود. بعد از آن DNS به عنوان مثالی از يک پروتکل لایه کاربرد که معمولاً از UDP استفاده می‌کند، معرفی می‌شود. سپس 4 دليل اینکه چرا برای بسياری از برنامه‌های کاربردی، UDP گزينه مناسب‌تری از TCP است، بحث و گفتگو می‌شود. این دلایل عبارتند از: 1) کنترل بهتر در سطح برنامه کاربردی روی محتوا و زمان ارسال داده 2) نداشتن فاز اوليه برقراری اتصال 3) عدم نگهداری حالت اتصال (Connection state) 4) سربار کم سرآيند بسته. بعد از آن برنامه‌های کاربردی متداول اينترنت و پروتکل‌های انتقال زيرساخت آنها مطرح می‌شود. سپس مشکلات UDP ارائه می‌شود: افزايش شديد نرخ از دست رفتن بسته‌ها که ناشی از عدم کنترل ازدحام در UDP است، سبب خواهد شد که فرستنده‌های TCP نيز به علت بروز ازدحام، نرخ ارسال خود را به طور چشمگيری کاهش دهند. بنابراين عدم کنترل ازدحام در UDP می‌تواند منجر به 1) افزايش جدی نرخ از دست رفتن بسته بين فرستنده و گيرنده خود UDP و 2) باعث بيرون انداختن نشست‌های TCP شود که دو مشکل جدی هستند. بعد از آن ساختار قطعه UDP مورد بررسی قرار می‌گیرد. در انتها نیز روش وارسی مجموع (Checksum) در UDP به دقت با جزئیات کامل تشریح می‌شود و یک تست محاسباتی در این خصوص مطرح و حل تشریحی آن ارائه می‌شود. همچنین یک پرسش در خصوص مطالب این جلسه مطرح و پاسخ آن به تفصیل بیان می‌شود.