توضیحات

در جلسه بیست و یکم درس سیستم‌عامل پیشرفته دکتر حقیقت که از مهم‌ترین دروس تخصصی آزمون دکترای مهندسی کامپیوتر در گرایش نرم‌افزار و گرایش شبکه و رایانش است، فصل چهارم این درس با عنوان «ارتباطات» آغاز می‌شود. موضوع این جلسه «مبانی ارتباطات و انواع آن» می‌باشد. ارتباط بين فرايندها، در قلب همه سيستم های توزيع‌شده جای دارد. بنابراين مطالعه سيستم‌های توزيع شده، بدون بررسی دقيق چگونگی تبادل داده ميان فرايندهای موجود در ماشين‌های مختلف، موجب درک کاملی از اين سيستم‌ها نمی‌شود. ارتباطات در سيستم‌های توزيع شده همواره براساس روش تبادل پيام سطح پايين است که توسط شبکه زيرساخت ارائه می‌شود. ايجاد ارتباط از طريق تبادل پيام، سخت‌تر از به‌کارگيری اوليه‌های (primitives) مبتنی بر حافظه مشترک است که در بسترهاي غير توزيع‌شده استفاده می‌شود. سيستم‌های توزيع شده مدرن، اغلب دربرگيرنده هزاران يا حتی ميليون‌ها فرايندی است که در شبکه‌ای با ارتباطات نامطمئن، نظير اينترنت، گسترده شده‌اند. اگر امکانات ارتباطی اوليه شبکه‌های کامپيوتری باچيزهای (سطح بالاتر) ديگری جايگزين نشود، ساخت برنامه‌های کاربردی توزيع‌شده بسيار بزرگ، خيلي دشوار خواهد بود. در اين فصل چند مدل سطح بالای پرکاربرد برای ارتباطات بررسی می‌شوند. اين مدل‌ها شامل فراخوانی رويه راه دور (RPC: Remote Procedure Call) و ميان‌افزار پيام‌گرا (MOM: Message-Oriented Middleware)می‌باشند. همچنين مسئله ارسال همزمان داده به چند گيرنده، يعني چندپخشی (multicasting) نيز از مباحث این فصل است. در جلسه اول مروری بر پروتکل‌های ارتباطی شبکه زیرساخت در مدل لایه‌ای (7 لایه OSI و پنح لایه TCP/IP) خواهد شد، چون اين پروتکل‌ها پايه و اساس هر سيستم توزيع‌شده را تشکيل می‌دهند. همچنین جایگاه میان‌افزار در مدل لایه ای شبکه مشخص خواهد گردید. سپس از منظرهای متفاوت به دسته‌بندی انواع مختلف ارتباطات در سيستم‌های توزيع‌شده پرداخته خواهد شد.